Jak tatuaże pomagają w depresji? Tatuaż na nastrój.
Niektórzy twierdzą, że szum wibrującej igły maszynki do tatuażu, zapach wybielacza zmieszany z zapachem nieznajomego, ostro skupionego na 10 centymetrach kwadratowych ich skóry, działa na nich uspokajająco. Oczywiście oczekuje się, że podrażnienie skóry wywołane przez igłę spowoduje ból. Ale kiedy coś boli jeszcze bardziej, odczucie wywołane przez maszynkę do tatuażu wydaje się być tylko masażem..
Anonimowy
„Kiedy zdecydowałam się zrobić sobie tatuaż na ciele, przez większość czasu byłam przygnębiona. W tym czasie próbowałem złapać się czegoś, co mogłem kontrolować, aby znów poczuć się sobą; Po wygrawerowaniu znaczących słów na mojej skórze poczułam się silna. Na plecach mam nazwisko mojej najlepszej przyjaciółki, napisane kilka miesięcy po tym, jak udar mózgu całkowicie ją sparaliżował, gdy miała zaledwie 23 lata. Po obserwowaniu, jak jej ciało wraca do zdrowia przez lata, ten tatuaż stał się hołdem dla jej siły, a także przypomnieniem o piekle, z którego się wydostała.”.
Teraz, jak możesz sobie wyobrazić, salony tatuażu są pełne ludzi przytłoczonych swoimi uczuciami. Jednak w ciągu ostatnich kilku lat nastąpiły znaczące zmiany w dwóch powiązanych kwestiach: świadomości chorób psychicznych z jednej strony i tatuaży depresyjnych, które są związane z nastawieniem danej osoby do depresji, lęku lub żalu z drugiej. . Niektóre są osobistymi mantrami, inne są wyrazem solidarności z innymi, którzy mieli podobne doświadczenia..
Emma Tarbard
Tatuaże depresyjne są również czasami tatuażami smutku. Podczas gdy niektórzy ludzie mają wybite na skórze imię kogoś, kogo stracili, 30-letnia Emma Tarbard z Londynu ma za uchem chemię dopaminy. Kiedy jej matka zmarła na raka, chciała mieć symbol, który dokładnie skoncentrowałby siłę ducha zmarłego. „Mam tatuaż, który przypomina mi o mocy mojej mamy. Przypomina mi, żebym nie był dla siebie tak surowy i pamiętał, by się nagradzać ”- mówi Tarbard.
„To trochę jak blizna po bitwie” – mówi David Clemansky, profesor psychologii stosowanej na NYU Steinhardt, który uważa również, że tatuaże depresyjne, takie jak Brown, mogą wspierać ludzi, pomagając im przyznać, że przeszli przez coś skomplikowanego, a następnie dotrzeć do ich stopy. „Może to pozwolić im w pewnym stopniu posunąć się do przodu, być świadomym przeszłości i zaakceptować ją, zintegrować ją ze sobą. Mam nadzieję, że uważają się za silniejszych ”..
Arianna James
Arianna James, lat 20, studiowała za granicą w Pekinie, kiedy jej depresja się pogłębiła. „Mój niepokój też był u szczytu” – mówi. „Ta beznadziejność sprawiła, że chciałem zostać w łóżku na zawsze; i bez względu na to, ile spałem, zawsze byłem zmęczony ”. Dostała tatuaż z tekstem z jednej z jej ulubionych książek, „Cykl kruka”, która opisuje rodzaj „przebudzenia”, którego pragnęła, czując się źle..
Clemansky wyjaśnia: „Niezależnie od tego, czy chodzi o upamiętnienie kogoś, kogo straciłeś, czy o przypomnienie swojej depresji, może to oznaczać, że zaakceptowałeś to, co ci się przydarzyło. Taki tatuaż może być również symbolem, który łączy Cię z innymi, którzy przeszli przez coś podobnego.” „To tak, jakbyśmy byli braćmi i siostrami w tym doświadczeniu”, mówi. „Myślę, że każda używana rzecz, która jest na widoku – czy to bransoletka, naszyjnik czy tatuaż – z pewnością może stworzyć społeczność, w której ludzie mogą czuć się i czuć się zrozumiani”..
Przygotowane przez: viduf (Krasilnikov Stanisław Innokentyevich)